donderdag 1 oktober 2009

JSF: noodlanding?


Dat de F16 vervangen moest worden door de JSF besloot het kabinet Kok al, en in 2002 werd er gestemd over de JSF. Pakweg zeven jaar later werd besloten dat er pas in 2012 een definitieve keuze voor een vervanger van de F-16 komt. Welk vliegtuig is zo bijzonder dat het de politiek in Den Haag ruim 10 jaar kan bezig houden? De feiten op een rij.

Geschiedenis
Toen Nederland in 1979 de F16 kocht, werd berekend dat de vliegtuigen ongeveer na 20 jaar versleten zouden zijn. Met andere woorden: onze luchtvloot had eigenlijk rond de eeuwwisseling al vervangen moeten zijn. In 1998 werd er echter een zogeheten Mid Life Update gedaan die er voor zorgde dat onze vliegtuigen nog wat langer meekonden. Er moest echter wel worden nagedacht over een opvolger. Er werden door het ministerie van Defensie in 2001 zes vliegtuigen bekeken die mogelijk de F16 zouden kunnen opvolgen. Uit onderzoek bleek toen dat de JSF de beste keuze was. In 2008 vindt er nogmaals een vergelijking plaats, deze keer tussen 3 vliegtuigen: de JSF, de Saab Gripen en de Advanced F16. En ook deze keer kwam de JSF als beste uit de bus. In april dit jaar wordt besloten dat Nederland pas in 2012 een definitieve beslissing maakt over de opvolging van onze vliegtuigen. Nederland behoordt echter sinds 15 juli 2002 wel bij de partnerlanden die meebetalen aan de JSF. Er is daardoor volgens deskundigen geen weg meer terug, en moet Nederland dus voor de JSF kiezen. Maar in theorie kan de JSF nog tegenhouden worden.

De voors en tegens:
Uitgesproken tegenstanders van de JSF zijn de PvdA, SP, PVV en GroenLinks. Volgens deze partijen kan de F16 zeker mee tot 2020, en is een nieuw vliegtuig kopen dus nog helemaal niet nodig. Volgens het ministerie van Defensie zal de F16 echter snel slijten omdat er heel veel mee gevlogen wordt, vooral in Uruzgan.
Verder vinden de tegenstanders dat de kosten van de JSF wel erg hoog zijn (8 miljard euro). De Saab Gripen bijvoorbeeld is inderdaad veel goedkoper (bijna 5 miljard). Maar Nederland is beloofd dat het in ruil voor het kopen van de JSF verschillende onderdelen mag maken. Dit levert Nederland dus banen en belastinggeld op en zijn minder mensen werkeloos. Verder weerspreekt defensie dat de JSF veel lawaai zou maken. Uit onderzoek blijkt dat de JSF niet meer geluid zal maken dan de Saab Gripen.
Het grote voordeel van de JSF boven de andere kanshebbers is dat de JSF beschikken over stealth-eigenschappen, dit betekendt dat de radars de JSF niet kunnen zien. Hierdoor kan de JSF ongezien vijandelijk terrein binnendringen en acties uitvoeren.

De JSF:
De JSF (Joint Strike Fighter) heet officieel F-35 Lightning II en is een Amerikaans vliegtuig. Dit vliegtuig word gebouwd om de huidige vliegtuigen te vervangen, in Nederland de F16. Naast dat de JSF dus stealtheigenschappen heeft, kan de JSF ook de modernste bommen meenemen. Er zijn al verschillende landen die gekozen hebben voor de JSF zoals Amerika, Engeland en Canada. Nederland doet dus wel mee aan de ontwikkeling en is een partnerland, maar heeft nog niet gekozen voor de JSF. De SGP is voorstander van de JSF, omdat zij onze soldaten het beste materieel gunnen en vinden dat Nederland in staat moet zijn om moeilijke operaties uit te voeren. Daar hebben we natuurlijk de beste vliegtuigen voor nodig die er zijn.

Dit artikel is eerder verschenen in het jeugdblad van de Sgp-jongeren: Klik. (http://www.sgpj.nl/Media/download/14004/JSF%20een%20noodlanding.PDF)

zaterdag 26 september 2009

'De Belofte'.


Mooie zinnen met schitterende vergelijkingen

Hij leest geen boeken, hij verslindt ze. Hoe steviger de kost, hoe beter. Al is een thriller op zijn tijd ook niet gek. ”De belofte” van Chaim Potok viel dan ook in de smaak bij Herman Meijer (17) uit Elspeet. „Ik werd het verhaal ingesleurd.”

Boek: ”De belofte” van Chaim Potok, 350 bladzijden.

Samenvatting: „Reuven Malter, zoon van een onorthodoxe Joodse schrijver, is bezig met het halen van zijn semicha (de bevoegdheid om de functie van rabbijn te bekleden). Reuven verschilt echter nogal van mening met zijn orthodoxe leermeester over de manier waarop Reuven en zijn vader de Schrift (Talmoed) verklaren. Dit kan betekenen dat Raw Kalman weigert om de semicha te geven.
Intussen is een orthodoxe vriend van Reuven, Danny Saunders, een psycholoog, bezig met een experiment om een jongen van zijn psychische klachten af te helpen. Hierbij maakt hij gebruik van een zeer omstreden therapie. Een therapie die afwijkt van al de andere ‘orthodoxe’ behandelwijzen. Als deze therapie niet blijkt te werken kan hij zijn toekomst als psycholoog wel vergeten.
Voor beiden hebben de keuzes die ze maken grote consequenties. Beider toekomst hangt af van de gemaakte beslissing.”

Mooi: „Potok gebruikt heel mooie zinnen, met schitterende vergelijkingen. Als ik het boek lees, kan ik merken dat hij over elke regel heeft nagedacht. Ook zit er een mooie, onvoorspelbare verhaallijn in het boek. Een verhaallijn die je niet krijgt voorgeschoteld, maar zelf moet ontdekken. Ook leerde ik door het boek veel over de joodse religie en cultuur.”

Minder mooi: „Sommigen zullen het boek moeilijk vinden. Het is een beetje taai als je luchtiger romans gewend bent. De gebeurtenissen volgen elkaar niet snel op.”

Boekenwurm: „Ik lees gemiddeld drie boeken per week.”

Laatst gelezen: „Ik ben nu onder andere bezig in ”Ik heb te weinig geloof om atheïst te zijn”, van Norman L. Geisler en Frank Turek. Een heel knap boek waarin wetenschappelijk bewezen wordt dat God bestaat. Fantastisch. Dit moet elke christen gelezen hebben.”

Tips: „”De naam van de roos” van Umberto Eco, ”Levend geloof” van ds. Vreugdenhil en ”Rora” van James Byron Huggins.”

Dit artikel is eerder in het RD verschenen: http://yord.nl/article/807570