Hindoeïsme

Vrijdag 17 september bezocht ik voor mijn studie een Hindoe-tempel. Hieronder een verslag van de hoogtepunten.

Het interieur van de tempel

We moeten, om niet te nat te worden, rennen voor de tram. Opgepakt staan we met z’n vieren, zwetend en dampend op elkaars tenen. De tram is overvol. We zijn op weg naar een Hindoeïstische tempel. Bij de tempel aangekomen staat een gedeelte van de groep al te wachten. We kunnen nog niet naar binnen. Erg gastvrij! Maar precies om 10:00, het afgesproken tijdstip, komt de Priester er aan met vrouw en zus. Binnen gaan de schoenen uit. De priester begint zijn verhaal, terwijl zijn vrouw en zus op de achtergrond beginnen te kokkerellen. Aziatische geuren zweven door de ruimte. Een onvergetelijke morgen begint! Enkele opvallende dingen uit het verhaal van de priester:

De priester

Allereerst gelooft een Hindoe in reïncarnatie. Na de dood kom je opnieuw terug in een nieuw lichaam. In welk lichaam ligt aan je karma’s. Je goede en/of slechte daden. Heb je in het vorige leven veel verkeerde dingen gedaan? Dan is de kans groot dat je in de Derde Wereld beland. De priester had in zijn vorige leven veel goede dingen gedaan, want: “Anders was ik niet van India naar Nederland gekomen.” Een enorme vooruitgang dacht hij zo. Wat hij precies geweest was in vorige levens? “Geen idee, ik behoor tot een stroming binnen het Hindoeïsme die niet achterom kijkt, maar vooruit.” Voor (niet-)Hindoes die graag weten wat ze in het vorige leven waren, zijn er overigens bepaalde therapieën.
“In mijn volgende leven wordt ik graag hondje of parkiet”. “Want”, zegt de priester, “niets is fijner dan in een kooitje te zitten, een beetje te fladderen en een beetje te zingen. Terwijl er ondertussen ook nog gewoon voor je eten wordt gezorgd. Perfect toch?”

Binnenzijde van de tempel

Het allereerste dat een Hindoe ’s morgens doet is de grond kussen. Waarom? “Nu, op het platteland, moet je je voorstellen, doet iedereen alles op de aarde: stampen, grote boodschap, kleine boodschap en meer van dat soort zaken. En nooit zegt Moeder aarde, stop, het is genoeg! Als wij als mensen dat over iemand anders zouden doen zou de wereld te klein zijn. Moeder aarde accepteert alles. Vandaar dat wij als Hindoes de grond kussen als allereerste bezigheid op de dag.”

Het maakt volgens de priester niet zoveel uit in welke God je gelooft: “Er is maar één God. Het gaat om het feit dat je gelooft! En hoe je dat inkleurt, ach. Alle boeken zijn verschillend, maar met dezelfde boodschap! Kijk maar: in de Bijbel gaat Jezus samen met de schapen het weiland in (gelijkenis van de goede Herder), en onze God Shiva ging met koeien het weiland in.”

Een aantal marmeren beelden van Hindoe-goden

Volgens de Hindoe heeft god aan ons mensen alle dingen gegeven. Er zijn maar twee dingen die god zelf in zijn hand houdt. Dat zijn je geboorte en je overlijden. Over overlijden gesproken. Als een Hindoe overlijd wordt er een jaar lang nog eten voor hem gemaakt. Een geest heeft namelijk maximaal een jaar nodig om een nieuw lichaam te vinden om in te reïncarneren.

De priester: “Ganesha is de god met een olifantenkop. De godin Parvati schiep Ganesha toen haar man, de god, Siwa op reis was. Toen Siwa terugkwam trof hij Ganesha aan. In een vlaag van woede sloeg hij in één klap zijn hoofd eraf. Uiteraard kon Parvati dit niet waarderen. Daarom gaf Siwa zijn knechten bevel om van het eerste dier dat ze tegenkwamen de kop af te slaan. Dat was een olifant. Toen heeft Siwa de kop van die olifant op de romp van Ganesha gezet.”

Ganesha

Dan de koe. De Priester: “welke kleur is gras?” Groen! “Welke kleur is water?” Kleurloos! “Welke kleur is melk?” Wit! “Juist, maar hoe kan het dat een koe van iets groens en kleurloos’ iets wit maakt? Zit er een verfmachine in of zo? Nee! Daarom geloof ik als Hindoe dat een koe dus goddelijk is. Geen één dier kan hetzelfde. Sommige zeggen geiten, maar dat is bijna niks, verwaarloosbaar! Vandaar dat wij koeien heilig vinden!”