maandag 28 februari 2011

Revolutie III, 28 februari


Hieronder in hoofdlijnen een overzicht van landen waar het onrustig is op dit moment. Hoe staat het er 28 februari voor? Voor actuele informatie volgt u www.twitter.com/MeijerHerman.

Een herinnering hoe het allemaal begon! Een 17 jarige jongen uit Tunesië stak zichzelf op 17 december in brand. De jongen belandt in het ziekenhuis. Hij wordt daar nog bezocht door dictator Ben Ali die zijn imago wil redden (Zie foto). Het leven van de jongen redt hij er niet mee. Op vier januari overlijdt Mohammed Bouazizi. Zijn eigen positie redt Ben Ali ook niet met zijn bezoek, hij treedt na heftige protesten af op veertien januari. Hij is de eerste. Mubarak de tweede, hoeveel zullen er nog volgen?

Na de chaotische en bloedige dag van vrijdag 25 februari blijft het nog steeds rustig. Bereiden de demonstranten zich voor op vrijdag? Na het vrijdaggebed is het de laatste weken altijd raak!

Vandaag belangrijk nieuws uit Oman en Egypte!

Schuingedrukt mijn analyse!

Egypte:

Egypte maakt bekend dat Mubarak voorlopig het land niet uit mag. Kans is groot dat hij vervolgt wordt. Of Mubarak dat aan kan is onbekend. Mubarak is al 83, en volgens berichten gaat het qua gezondheid niet goed.

Daarnaast maakt Egypte bekend dat iedereen met een ID-pas kan stemmen.

Dat is goed nieuws voor christenen. Zij konden nooit stemmen omdat zij geen stempas kregen. Dat kan vanaf nu wel. Wel blijft het zo dat alleen grote partijen in het stelsel in het parlement kunnen komen. De kans dat de christenen als minderheid echt een vinger in de pap krijgen is daardoor zo goed als nihil.

De vraag blijft: welke kant gaat het op met Egypte? Vooralsnog lijkt het erop dat het leger serieus de grondwet wijzigt. Uit de plannen blijkt dat het nieuwe parlement de grondwet binnen een jaar moet herschrijven. De huidige grondwet is dus tijdelijk. Hoe het gaat met Egypte zal dus afhangen van de nieuwe grondwet. De vraag is of de moslimbroederschap een dikke vinger in de pap van het schrijven zal hebben of niet. Mijn verwachting is van wel.

Het is een slecht teken dat artikel twee onaangepast blijft: zie hiervoor o.a. op de website van Jos Strengholt: http://strengholt.blogspot.com/2011/02/nieuwe-grondwet-egypte-kogel-door-de.html

Libië:

Kadhafi valt nog steeds steden rondom Tripoli aan. Vooralsnog heeft dat geen resultaat. In Tripoli is door ongeveer 400 mensen gedemonstreerd. Regeringstroepen schoten in de lucht, er zijn geen signalen van doden en/of gewonden.

Kadhafi lijkt steeds meer in het nauw te raken. Aanvallen om de macht in andere steden terug te veroveren mislukken. Grote chaos in steden waar Kadhafi verdreven is blijven uit. In Benghazi doet men zelfs heftig zijn of haar best om het normale leven weer te hervatten. Daarnaast heeft Kadhafi geen olie meer, dat is allemaal in de handen van opstandelingen. Ik denk dat Kadhafi nog wel een poosje op zijn post zit. Maar Libië terugkrijgen gaat hem niet meer lukken. Het is aftellen, bereidt u zich voor op een afmattingrace!

Jemen:

In Jemen probeert president Ali Abdullah Saleh een regering van nationale eenheid samen te stellen. De oppositie verwerpt dit voorstel. De protesten van vandaag verlopen rustig, mij zijn geen getallen van doden en/of gewonden bekend.

Het lijkt erop dat Saleh ook langzaam zijn positie ondergraven ziet worden. Met het afwijzen van zijn plannen door de oppositie zien we hetzelfde gebeuren als in Egypte. Het is dan ook goed denkbaar dat de demonstraties alleen maar groter zullen worden en president Saleh binnenkort hetzelfde lot is beschoren als Ben Ali en Mubarak. Het is afwachten wat het leger gaat doen in Jemen. De steun van het leger aan de protesten zal de druppel zijn die Saleh naar huis stuurt. Met de steun van het leger kan Saleh het in ieder geval langer uithouden.

Algerije:

Na het opheffen van de noodtoestand lijkt het in Algerije rustig te blijven. Vlam kan echter zo weer in de pan slaan.

Bahrein:

In Bahrein verlopen de demonstraties de laatste tijd rustig. Zie daarvoor deze foto serie: http://www.broekhuijsen.info/Albums/Bahrain_Feb26_2011/

Ondertussen loopt de spanning wel op. Veel mensen vinden de dagenlange stakingen en blokkades steeds vervelender worden. Kans is groot dat uiteindelijk de frictie zo hoog oploopt dat het vechten wordt. De koning van Bahrein: Hamad ben Issa Al-Khalifa houdt zich rustig.

Dat rustig blijven is een slimme zet. Als het vechten wordt kan hij rustig afwachten totdat de roep om ingrijpen van bovenaf groot genoeg is. Mubarak heeft dit echter ook geprobeerd, maar mis gerekend. Komen spannende dagen in Bahrein!

Oman:

Voor het eerst in dit overzicht Oman.

Ook in Oman wordt gedemonstreerd. De mensen eisen hier meer democratie en meer hervormingen. De positie van sultan Qaboos bin Said lijkt niet onder hoge druk te staan. Hij is nog steeds geliefd.

In Oman vallen verschillende doden. De belangrijkste haven van Oman is geblokkeerd.

De sultan belooft meer geld en meer banen. Of men in Oman daar tevreden mee is? In Egypte, Libië en Bahrein werkte met geld over de brug komen vooralsnog niets.

Voor het Westen is het rellen in Oman slecht nieuws. Naast dat Said een vriendje is van het Westen was Oman tot voor kort één van de laatste rustige landen in het Midden-Oosten.

Syrië:

Syrië ook voor het eerst in dit schema. Vandaag nieuwe oproepen tot demonstraties. Deze oproepen waren er al eerder. Eerdere oproepen leidden niet tot blijvende grote demonstraties.

Uiteindelijk zal men in Syrië ook wel de straat opgaan. De goede berichten uit buurlanden over toezeggingen of zelfs hervormingen van complete regeringen zullen niet alleen Syrië maar nog veel meer landen wakker maken!

China:

In China wordt ook gedemonstreerd. Vooral in Hong Kong. De politie probeert de demonstraties met man en macht te voorkomen. Twitter is geblokkeerd, pers wordt geweerd.

Niet in overzicht nu: Jordanië, Saudi-Arabie, Marokko, Gazastrook, Sudan, Uganda, Tunesië, Irak, Iran, Cambodja. Uit deze landen komt geen nieuws naar buiten over (grote) ongeregeldheden op 27, 28 februari.

zaterdag 26 februari 2011

Revolutie II, 27 februari


Hieronder in hoofdlijnen een overzicht van landen waar het onrustig is op dit moment. Hoe staat het er 27 februari voor? Voor actuele informatie volgt u www.twitter.com/MeijerHerman.

Na de chaotische en bloedige dag van vrijdag 25 februari lijkt het wat rustiger te worden. Bereiden de demonstranten zich voor op volgende week vrijdag? Na het vrijdaggebed is het de laatste weken altijd raak!

Daarnaast breidt de vloedgolf van demonstraties zich vandaag uit naar Zuidoost-Azië!

Tunesië:

De politie drijft een groep demonstranten in Tunis uit elkaar. Groep zou zo’n 300 man hebben beslagen. Branden zoals 25 februari blijven uit.

’s Avonds komt dit filmpje naar buiten: http://www.facebook.com/video/video.php?v=183284118379821

Egypte:

De day after het gewelddadige schoonruimen van het Tahrir-plein door het leger komt naar buiten dat een president in Egypte voortaan voor een termijn van vier jaar wordt gekozen. Na twee termijnen is het klaar. Geen berichten van protesten, onvrede met de situatie lijkt wel te groeien.

Libië:

Ook in Libië komt men even op adem. In de buitenwijken van Tripoli loopt het leger over naar de revolutionairen. Daarmee wordt de druk op Kadhafi groter en groter. Ondertussen zouden overgelopen legereenheden uit het hele land op weg zijn naar Tripoli om Kadhafi te verdrijven uit de hoofdstad, Tripoli.

Kadhafi haalt veel huurlingen naar Tripoli. Ook zijn er geruchten dat Kadhafi rond zijn residentie burgers in zou zetten als levend schil.

De ex-minister van justitie begint in Benghazi, in het oosten van Libië met het vormen van een nieuwe regering. Libië moet één land blijven met Tripoli als hoofdstad.

Irak:

25 februari was de dag van woede in Irak. Ook 26 februari was het op verschillende plekken onrustig. In Ramadi (een stad ongeveer 100 km. ten westen van Bagdad) vallen 4 doden bij ongeregeldheden.

Jemen:

In Jemen wordt geprotesteerd tegen de president Ali Abdullah Saleh. Die krijgt 26 februari een zware klap te verwerken. De een na grootste stam van Jemen, de Hashid, schaart zich achter de demonstranten. Ali Abdullah Saleh behoort zelf tot deze stam. Ondertussen gaan de protesten door. Laatste dagen van Ali Abdullah Saleh lijken geteld.

Iran:

Over Iran geen nieuws. Land is gesloten. Komt weinig naar buiten. Zijn in ieder geval geen grootschalige protesten.

Algerije:

Het opheffen van de noodtoestand gisteren zorgt op zaterdag 26 februari voor een rustig Algerije. Maar de protesten in Algerije hebben veel golfbewegingen. Land zou snel weer op de kop kunnen staan.

Bahrein:

In Bahrein komt een belangrijke oppositieleider terug na maanden vrijwillig in Londen te hebben gezeten. Verwacht wordt dat Hassan Mushaima nieuw elan gaat geven aan de demonstraties. Mushaima is sjiiet net als de meeste demonstranten. Mushaima is wel conservatiever dan de huidige leider van de demonstranten. In de gaten houden dus! De dagelijkse demonstraties verlopen weer vreedzaam.

Cambodja:

Voor het eerst in deze overzichten nu Cambodja. 26 februari wordt er gedemonstreerd tegen de regering en de hoge voedselprijzen in het land.

Dit is interessant. Cambodja ligt ver van Tunesië en Egypte. Blijkbaar slaan de revoluties nu over naar landen verspreid over de hele wereld. 2011 kan nog weleens een belangrijker jaar worden dan dat het leek te worden!

Niet in overzicht nu: Jordanië, Saudi-Arabie, Marokko, Gazastrook, Sudan, Uganda. Uit deze landen komt geen nieuws naar buiten over (grote) ongeregeldheden op 26 februari.

Revoluties I, 26 februari


Hieronder in hoofdlijnen een overzicht van landen waar het onrustig is op dit moment. Voor actuele informatie volgt u www.twitter.com/MeijerHerman.

Tunesië:
In Tunesië waren de demonstranten als eerste succesvol. De dictator Zine al-Abidine Ben Ali vlucht in januari na veel protesten. Gisteren (25 februari) gingen de demonstranten weer de straat op. Deze demonstraties verliepen behoorlijk rustig. De demonstranten eisen snelle veranderingen. In de interim-regering zitten namelijk veel bewindslieden uit het oude regime. De interim-regering maakt als reactie bekend half maart klaar te zijn met de gesprekken met de partijen. Vier maanden later zouden er dan verkiezingen moeten komen.

Egypte:
In Egypte begon het allemaal op 25 januari. Na weken demonstreren gaf Mubarak het stokje over aan het leger. 25 februari, een maand na het begin van de revolutie gaan de revolutionairen weer de straat op. Ze eisen het vertrek van de premier. ’s Nachts wordt het Tharir-plein schoongeveegd door het leger. Camera’s en pers worden geweerd.
Daarnaast zijn er berichten over toenemend geweld tegen de Kopten in Egypte. Soms zelfs door het leger.

Libië:
In Libië is Kadhafi de controle helemaal kwijt. 25 februari blijkt dat Kadhafi alleen nog maar controle heeft over verschillende wijken in Tripoli en sommige kleine steden in de buurt van Tripoli. Het Oosten van het land is helemaal en stabiel in handen van de opstandelingen. In Tripoli blijft Kadhafi in het zadel met behulp van huurlingen en door zijn aanhanger AK-47’s te geven. Bij confrontaties vallen 60 doden. Voor zondag 27 februari staan grote acties gepland door de opstandelingen om Tripoli te bevrijden. De nieuwsvoorzieningen uit Tripoli zijn erg slecht. Er zitten nagenoeg geen journalisten, de tweets en mails die naar buiten komen zijn niet te controleren.
Kadhafi dreigt Libië plat te branden. Iedereen die niet van Kadhafi houdt verdient niet te leven.

Irak:
In Irak wordt er op vrijdag 25 februari voor het eerst grootschalig gedemonstreerd. De demonstranten eisen meer voorzieningen en minder corruptie. In Tikrit, Basra, Bagdad en Mosul komt het tot confrontaties met oproerpolitie. Er vallen daarbij zeker tien doden. De gouverneur van Basra besluit op te stappen.
Op zaterdag 26 februari is er een aanslag op de grootste olieraffinaderij van Irak. Of de aanslag met de protesten te maken heeft is onduidelijk.

Jemen:
In Jemen wordt geprotesteerd tegen de president Ali Abdullah Saleh. Deze beloofde op te stappen in 2013, maar trekt deze belofte later terug. Bij de protesten vielen 25 februari zeker vier doden. De protesten sudderen al dagen door, tot een doorbraak lijkt het vooralsnog niet te komen.

Iran:

Ook in Iran is het onrustig. Mensen demonstreren tegen het beleid van Mahmoud Ahmadinejad. De oppositie roept nog steeds op tot demonstreren. Door het gesloten karakter van Iran is het onduidelijk of en hoeveel demonstranten er op de been zijn.

Algerije:
In Algerije geeft president Abdelaziz Bouteflika toe aan de demonstranten. De noodtoestand wordt na 19 jaar beëindigd. De demonstranten eisten dit omdat onder de noodtoestand niet gedemonstreerd mocht worden. Of de oppositie na deze toezegging stopt met demonstreren is onduidelijk. Het regime is namelijk niet populair.

Jordanië:
In Jordanië is het al weer een tijdje redelijk rustig. Na het wijzigen van de regering door koning Abdullah op 1 februari zijn er vooralsnog geen massademonstraties meer geweest. Het blijft bij kleine gevechten in de hoofdstad Amman tussen regeringsaanhangers en vaak jonge betogers. De politie treedt meestal niet op.

Bahrein:
Koning Hamad bin Isa al-Khalifa heeft vanacht (25 op 26 februari) drie ministers ontslagen als reactie op de onlusten in het land. Volgens de koning zijn deze drie ministers verantwoordelijk voor de problemen in het land. Of de jonge demonstranten ook geloven in deze oplossing voor de hoge werkeloosheid en slechte leefomstandigheden moet nog blijken.

Saudi-Arabië:
Koning Abdullah geeft 7,7 miljard aan subsidies weg om de demonstraties buiten de deur te houden. Of de demonstranten blij zijn met betere leefomstandigheden, hogere lonen en meer studiefinanciering is onduidelijk. In Bahrein en Libië werkte het geld geven of belonen aan de demonstranten niet.

Daarnaast is het onrustig geweest in Marroko, op de Gazastrook en in Sudan. De oppositiepartijen in Uganda roepen nu ook op tot demonstraties. President Yoweri Museveni reageert dat demonstreren tijdsverspilling zal zijn.

Het is goed denkbaar dat de golf van revoluties en demonstraties nog lang niet uit gespoeld is. 2011 zou weleens een heel belangrijk jaar kunnen worden voor de loop van dewereldgeschiedenis!

zaterdag 19 februari 2011

It's time to say goodbye


2 maart aanstaande is het zover. Verkiezingen van de Eerste Kamer. Althans, zo lijkt het. Bij debatten over de verkiezingen 2 maart zien we nationale lijsttrekkers. Men debatteert over de EU en over de bezuinigingen op het onderwijs. Twee zaken die heel veel te maken hebben met de Provinciale Staten. Ahum! Het huidige stelsel is zwak, en verdient verandering!

Mensen stemmen namelijk niet over de miljarden belastinggeld die de Provinciale Staten de komende vier jaar gaan rondpompen. Mensen laten zich leiden door de waan van de dag. Door landelijke thema’s als 130 kilometer per uur. Door Europese thema’s als Turkije. En niet over de rondweg bij hen om de hoek.

Waan van de dag
Over de waan van de dag gesproken, volgens veel reacties op NOS.nl is de Eerste Kamer vooral bedoeld tegen waan van de dag. En daar zit een kern van waarheid in! Naar het idee van Montesqieu (beïnvloed door Locke en Locke’s Two Treatises of Government) zijn er 3 losstaande verschillende machten die elkaar controleren. In Nederland werkt dat niet zo. De regering (uitvoerende macht) en de Tweede Kamer (wetgevende macht) werken veel samen. De machtenscheiding is ver zoek!

In Nederland zou sprake moeten zijn van checks and balances. Elk orgaan word gecontroleerd door een ander orgaan. Iedereen is verantwoording schuldig aan anderen. De Eerste Kamer is dan een orgaan dat de wetten van de Tweede Kamer (en de regering) controleert. De Eerste Kamer heeft bij het checks and balances systeem maar één functie: Kijken of de nieuwe wetten binnen de wetten en verdragen blijven waar Nederland zich aan verbonden heeft.

Schuurman
Op dit punt gaat het mis op dit moment in Nederland. Het absolute dieptepunt bereikte Schuurman van de CU (Zie hier mijn artikel daarover). Tegen elk wetsvoorstel van de PVV stemmen heeft niets meer met controleren te maken. Schuurman zou nog tegen het verhogen van ontwikkelingssamenwerkingsubsidies stemmen als het uit de koker van Wilders en kornuiten komt.

De oppositie ziet de Eerste Kamer als een instrument om het huidige kabinet naar huis te sturen. Zo is de Eerste Kamer niet bedoeld. Dat ontwricht de stabiliteit van een regering. Het Nederlandse volk kiest een regering voor vier jaar. Als we Schuurman (CU) en kornuiten hun gang laten gaan kan een regering al na één jaar naar huis worden gestuurd. Zo misbruikt de oppositie de Eerste Kamer.

Begin van de ondergang
Vanuit de coalitiepartijen geredeneerd doemt er dan ook een gevaar op. Schuurman en kornuiten creëren een wij tegen zij verhouding in de Eerste Kamer. De kans is groot dat de coalitiepartijen in de Eerste Kamer niet meer gaan controleren of een wetsvoorstel wel door de beugel kan, maar automatisch voorstemmen.

Een Eerste Kamer die zo handelt, is het begin van de ondergang van het check and balances systeem. Al de partijen die nu via de Eerste Kamer het kabinet naar huis willen sturen werken daar aan mee. Een echte pessimist (ik noem geen namen maar denk aan verschillende linkse oproerkraaiers) kan dan het begin van de ondergang van de democratie signaleren.

Oplossing
Wat is de oplossing? Is er een oplossing? Hoe zorgt Nederland er voor dat de Eerste Kamer weer een kamer van wijze oude juristen word? Van mannen doorkneed met de wet? Vol met vrouwen die internationale verdragen van a tot z kennen?

Allereerst zal dan de politieke prikkel weggenomen moeten worden. De Tweede Kamer moet kappen met proberen over de rug van de Eerste Kamer doelen te bereiken. Dat kan op één simpele manier. Zorgen dat zowel de Eerste als de Tweede Kamer een gelijke verdeling heeft. Als de oppositie in zowel de Tweede als de Eerste Kamer een minderheid heeft helpen politieke spelletjes a la Schuurman helemaal niets! Wil je dan toch van belang zijn? Dan spits je je als Eerste Kamerlid toe op je werkelijke taak, het controleren van de wetsvoorstellen.

Holdijk
Hoe zorgen we ervoor dat de verdeling in de gehele Staten Generaal gelijk is? Heel simpel! Door de nieuwe Tweede Kamer op de dag van beëdiging te laten stemmen over de nieuwe Eerste Kamer. En laat de partijen dan alsjeblieft juristen op hun lijst zetten. Mensen met kennis van zaken. Mensen als Holdijk (SGP) die hun werk als een roeping ervaren! En niet mensen als Schuurman…

Daarmee hebben we en passant meteen het eerste probleem opgelost. Provinciale Statenverkiezingen kunnen weer gaan over de inhoud. Over de vele miljarden die worden rondgepompt in provincies. De Eerste Kamer lijsttrekkers kunnen ondertussen de wet uit het hoofd leren. Pechtold, Cohen, Roemer en Sap kunnen de uitgestoken hand van Rutte proberen vast te pakken. En het kabinet? Het kabinet kan doorgaan met waar ze mee begonnen zijn. Ze zijn gekozen voor vier jaar, en daar kan een Provinciale Statenverkiezing niets aan veranderen. Stabiliteit op dit terrein verzekert!

Goodbye
Laten we dan eerlijk zijn, 75 juristen, die allemaal hetzelfde weten, is dat nodig? Nee, de Eerste Kamer zou verkleind kunnen worden naar een bezetting van 25. Dan is de trias politica van Montesqieu gered. Dan snijdt de Staten Generaal bij het bezuinigen in eigen vlees. En, last but not least, we zijn af van mensen als Schuurman die zo iets serieus als het controleren van wetten onserieus nemen. Eerste Kamerlid moet weer een eervolle functie worden! Een belangrijke functie. Het is klaar met de politieke spelletjes!

It’s time to say goodbye!

dinsdag 4 januari 2011

Steun de Kopten


Wat lijken moslims en christenen veel op elkaar.
Wat lijkt het Westen op het Midden Oosten!

2 januari. De Dam in Amsterdam stroomt vol. Tienduizenden woedende Nederlanders protesteren tegen de aanslag op de Koptische kerk in Alexandrië. 1 januari werd er ook al geprotesteerd. Maar nu zijn er veel meer mensen op de been. Een woedende man steekt een Egyptische vlag in de brand. Rook kringelt omhoog…

Ambassade
In Den Haag stroomt een menigte naar de Egyptische ambassade. De politie onderneemt geen serieuze poging om de menigte tegen te houden. Klinkers vliegen door de ruiten. Geschreeuw. Vuur. Rook. Glassplinters. Er gaat nog een vlag in vuur en vlam op. Korans worden vertrapt.

In de krant een ingezonden brief van de Nederlandse liberale politici. Samen vechten voor meer vrijheden voor minderheden op de hele wereld. Een oproep om Egyptische producten in de winkel te boycotten op de volgende pagina. Het hoofdredactioneel commentaar roept de mensen op om 3 januari weer te gaan demonstreren.

Egyptische bedrijven
Niet alleen in Den Haag en Amsterdam is het onrustig. Ook in Berlijn, Parijs, Londen, Kopenhagen, Rome, New York en andere Westerse steden worden ambassades aangevallen. Vlaggen verbrand. Egyptische producten geboycot. Ook in Egypte is het onrustig! Egyptische bedrijven verontschuldigen zich in Westerse kranten voor de aanslag en nemen er afstand van. Net als Nederlandse bedrijven tijdens Fitna!

Toch?

Eenzaam
Niets van dit alles! Hoe eenzaam voelen de Kopten zich nu? Er word in Egypte verwezen naar Israel, hoewel het duidelijk is dat Israel hier natuurlijk helemaal niets mee te maken heeft. De Kopten voelen zich in de steek gelaten en gaan zelf maar de straat op!

Het Westen lijkt niet op het Midden Oosten. Gelukkig. Middeleeuwse taferelen met brandende vlaggen en ambassades zijn niet mooi. Toch mogen wij als Westen de Kopten niet in de steek laten! Ook zij verdienen vrijheid en tolerantie. Daar zijn wij als Westen toch trots op?

Steun de Kopten!
Steun hieronder de Kopten met de volgende tekst:
Ik steun de Kopten.
Of, en daar zullen de Kopten nog meer steun aan hebben:
Ik bid voor de Kopten.

Niet dat de tien reacties die hieronder gaan komen veel indruk zullen maken op Al Qaeda. Maar misschien is er 1 van de 6000 Kopten die zich nu ook in Nederland bedreigd voelt die dit leest en zich gesteund voelt. Daarom!

donderdag 30 december 2010

Pechtold is jaloers

Pechtold (D66) oogst zelfs op rechtse fora veel lof deze week. En zijn opmerkingen over de PVV mogen er ook zijn. Nooit was Pechtold zo positief over Wilders: “Maar het (de ideologie van de PVV, HM) is ook van a tot z overdacht. Gedreven ook, op het hysterische af, maar evenzogoed gemeend.”

Dat D66-voorman Pechtold niet wil fuseren met een partij als de SP zal weinig verbazen. Dat D66 er niets voor voelt om aan het zinkende schip PvdA te gaan hangen zal nog minder mensen verbazen. Tot zover lof, maar er past ook kritiek. Dat D66 niet wil fuseren met GroenLinks is immers heel verbazingwekkend. Zeker in het licht van zijn opmerking over de fusie tussen de VVD en het CDA.

Flauw
Pechtold: “Nou, ik vraag me eerder af of VVD en CDA niet een partij willen vormen. Gezellig samen onder het juk van Wilders.” Zo kennen we Alexander weer. Een flauwe opmerking die kant nog wal raakt. Door de verrechtsing en door de verwatering van de C bij het CDA schuiven de christen democraten inderdaad op richting de VVD.

De bezuinigingen. De uitkeringen. De ambtenarensalarissen. Financieel kunnen CDA en VVD makkelijk door 1 deur. Op financieel gebied is het CDA min of meer een VVD-light (geworden). Maar buiten het financiële om zitten er een aantal heel belangrijke knelpunten.

Fout
Bij Europa gaat het fout. Bij ontwikkelingshulp gaat het fout. Over de publieke omroep wordt verschillend gedacht. Over kilometerbeprijzing, al dan niet kilometerheffing. De VVD hurkt qua immigratie dichter tegen de PVV aan dan tegen het CDA. Over bijzonder onderwijs wordt verschillend gedacht. Over de zorg.

De VVD en het CDA zijn nu in het kabinet heel eensgezind. Een kabinet is dan ook een tijdelijke fusie. Dat weet Pechtold drommels goed. En graag had hij in de Trêveszaal gezeten. Graag had Pechtold dit land geregeerd. Graag had Pechtold zo’n stabiele regering gevormd als het CDA en de VVD de afgelopen drie maanden. Zover is het niet gekomen. En dat zit Pechtold dwars.

Een fusie tussen VVD en CDA, die Pechtold wel ‘ziet zitten’, gaat er niet komen.

Voorbestemd
GroenLinks en D66 zijn als het ware voorbestemd voor een huwelijk. En niet alleen omdat de partijen zo op elkaar lijken ligt een fusie voor de hand, maar ook omdat Pechtold de VVD en het CDA wel ziet fuseren.

En als Pechtold het CDA en de VVD al samen ziet gaan, dan toch echt eerst GroenLinks en D66. Vergelijkt u de verkiezingsprogramma’s maar!

PVV
Daarnaast zou Pechtold Pechtold niet zijn als er geen negatieve sneer over de PVV wordt gemaakt. ‘VVD en CDA samen onder het juk(!) van Wilders.’

Maar wat had Pechtold graag samen met Halsema onder het juk van Job en Mark gezeten. Hij is gefrustreerd over het feit dat hij buitenspel staat. Dat zijn grootste opponent, de PVV, niet alleen 2,4 maal groter is dan de D66, maar ook de touwtjes in handen heeft. En dat verwijt hij het CDA en de VVD.

Pechtold’s vreemde opmerking over de fusie tussen het CDA en de VVD zijn in het licht van jaloezie dan ook heel goed te begrijpen. Begrijpelijk, maar flauw!

Laat Pechtold eerst hier maar kijken: www.nieuwepartij.nl/

dinsdag 28 december 2010

Geblunder bij links

In een eerdere analyse stelde ik al vast dat het bij links niet zo lekker loopt. Dat doet het nog niet. Job Cohen (PvdA) gaat demonstreren tegen het huidige kabinetsbeleid. Theater ‘de brakke grond’ (hoe verzint hij het) moet zondag 16 januari het decor vormen van een massademonstratie. “Het kabinet moet weten dat er een breed front is tegen het huidige beleid”, aldus Cohen.

Ambitie kan Cohen niet worden ontzegd. Het theater telt maar liefst 650 plaatsen! Weten wij hoe breed dat brede front is! Een geruststelling voor Mark Rutte (VVD) lijkt me.

CU
Ook de CU is uitgenodigd, maar komt niet. De demonstratie is op zondag. Het is opmerkelijk dat Job Cohen de demonstratie op zondag houdt. Dit is een enorme schoffering van een linkse bondgenoot. Iemand uitnodigen waarbij principes overboord moeten worden gezet is niet chic. Job Cohen nodigt toch ook geen moslims uit, die alleen binnen mogen komen zonder hoofddoek?

Het is dan ook logisch dat de CU niet alleen niet komt maar zich ook distantieert van de betoging. Rouvoet wil zich niet laten inlijven in het links-progressieve blok.

Ruzie
Het is jammer voor Rouvoet dat hij nu ruzie krijgt met senator Schuurman (CU) in de Eerste Kamer. De nestor van de Eerste Kamer belooft zijn kiezers niet te zullen instemmen met wetten van Geert Wilders in de Eerste Kamer. Rouvoet zegt zowel te kunnen samenwerken met oppositie- als regeringspartijen.

Blijkbaar ziet Rouvoet in dat de constructieve houding van de SGP meer oplevert. Nu Schuurman nog overtuigen! Die overigens door zijn aanstaande collega Brinkman (CDA) al werd bekritiseerd.

Pijnlijk
De eerste linkse partij is Cohen al kwijt. Dit zal Cohen weinig pijn doen, hij wilde waarschijnlijk de CU er niet eens bij hebben. Dat de D66 enkel iemand stuurt die komt luisteren zal Cohen wel raken. De gesprekken bij Pauw en Witteman zullen de komende weken niet gaan over het brede front tegen dit kabinet, maar over de splinters naast dat smalle front.

Waarom wil Pechtold niet meedoen aan de manifestatie? Elke krant en elk televisieprogramma over de manifestatie zal ingaan op deze vraag. Dat het links maar niet wil lukken om een blok te vormen is alweer groter nieuws dan de ‘slechte’ plannen van Rutte I.

Een gemiste kans! Alweer.

Nog erger
Maar het wordt nog erger. Cohen blijkt voor zijn beurt te hebben gesproken. Ouderenbond ANBO, die, zegt Cohen, 'welwillend' stond tegenover de manifestatie, laat weten dat ze niets met het protest te maken wil hebben.

Maar ook de grote vriend van de PvdA is niet heel enthousiast. Vakbond FNV meldt dat er, in tegenstelling tot wat de PvdA-leider beweert, nog geen steun aan de betoging is toegezegd. 'Er moet nog een besluit over worden genomen.’

Links blijkt een aantal fronten te bevatten, waarvan een smal front zondag 16 januari gaat protesteren.

Brakke grond
Theater de Brakke grond is een Vlaams cultuurhuis. Zou Cohen misschien gaan emigreren naar België? Cohen geeft aan een ander Nederland te willen dan het Nederland waar we nu op afstevenen.

Dat andere Nederland is vast België, Vlaanderen! Vandaar die vreselijke naam. Vandaar dat kleine aantal zitplekken. Het moest een Vlaams cultuurhuis zijn!

Is deze emigratie een zegen is of een jobstijding voor het linkse blok? Dat mogen ze daar zelf uitmaken!

vrijdag 10 december 2010

Interview Kees van der Staaij

Voor de KLIK heb ik een interview gehouden met Kees van der Staaij (SGP). Ook schrijven wij als KLIK-redacteuren een statement van 80 woorden. Die staat onder het interview.

Beide artikelen zijn geschreven voor de doelgroep 11-15 jaar.



Van a tot z

Hij is één van de trouwste KLIK-lezers. Elke KLIK leest hij van a tot z. En inmiddels lezen ook zijn kinderen de KLIK. Als hij niet in de KLIK snuffelt, wandelt hij graag. Met zijn zoon gaat hij af en toe vissen. Tot zijn schrik ving hij pas vier vissen in een uur. Die moesten allemaal van het haakje. En daar heeft hij zo’n hekel aan! Daarnaast is hij ook nog Kamerlid voor de SGP. We zijn op visite bij Kees van der Staaij.

Bel
Halverwege het gesprek gaat er een schoolbel. Deze bel roept Kamerleden op om naar de vergaderzaal te komen. Dat Kamerleden slecht luisteren blijkt wel, de bel duurt maar liefst 30 seconden! De vergadering gaat over de regeringsverklaring die minister-president Rutte de volgende week zal houden. Van der Staaij vindt de regering Rutte de minst slechte. “Natuurlijk had ik liever een regering van 150 SGP-zetels. Of de drie christelijke partijen samen (CDA, CU en SGP, red.) met een meerderheid. Maar als ik de verkiezingsuitslag bekijk, dan had het ook veel slechter kunnen uitpakken.”

Zakgeld
Van der Staaij gaat verder: “Het alternatief voor deze regering was Paars plus. Paars plus is slecht voor de christenen. Dan was er bijvoorbeeld ruim baan gegeven aan winkelen op zondag en het verbod op godslastering geschrapt. Daarnaast was er dan veel minder bezuinigd. En dat moet wel! Als jij als KLIK-lezer vijf euro zakgeld krijgt en elke week tien euro uitgeeft gaat het mis. Zo gaat dat ook met onze regering. De regering geeft al jaren meer geld uit dan dat ze binnenkrijgt. De SGP vindt daarom ook dat er bezuinigd moet worden. Natuurlijk zijn er ook punten waar we het niet mee eens zijn. Maar er zijn ook veel plannen waar we tevreden over zijn, bijvoorbeeld dat er meer politieagenten bijkomen.”

Jongensdroom
Van der Staaij zou geen minister-president willen worden, zoals Mark Rutte. “Als je voor de SGP in de Tweede Kamer komt denk je niet: ik word minister(-president). Ik zou het ook niet willen. Ik vind het leuk en eervol om Kamerlid te zijn. Vroeger wilde ik altijd zendingsarts worden, nu ben ik SGP-lijsttrekker, ook erg leuk! Al mis ik mijn oud-collega Bas van der Vlies heel erg. Gelukkig is hij opgevolgd door Elbert Dijkgraaf, die het erg goed doet!”

Blunder
Wat is uw grootste blunder ooit? Met een brede grijs: “Die ben ik al lang vergeten. Of, nee, toch niet. Ik heb me op school vroeger voor de grap een keer verstopt achter het schoolbord. Toen de les begon, durfde ik niet meer achter het schoolbord vandaan te komen. Ook heb ik weleens gespijbeld. Helemaal zonder reden. Ik had er achteraf spijt van. Ik raad het niemand aan. Straf krijgen gebeurde ook weleens, zo heb ik een keer een werkstuk over windmolens moeten maken. Een volgende keer kregen al mijn vrienden straf. Toen ben ik naar de teamleider gegaan met de vraag of ik ook mocht nakomen. Dat mocht niet!”

Veertien uur vergaderen
Van der Staaij vindt de lange vergaderingen in de Tweede Kamers soms echt saai. “Je hebt van die vergaderingen, dan wordt herhaald wat eerst gezegd is, en gezegd wat net is herhaald is. Zo heb ik eens een vergadering gehad van tien uur ’s morgens tot twaalf uur ’s avonds. Veertien uur! Dat is toch echt veel te lang.
Het leukst zijn de vele ontmoetingen die je als Kamerlid hebt. Ook is het erg leuk als je iets bereikt. Zo heb ik er een keer voor gezorgd dat er meer geld naar de weeskinderen in Afrika gaat.”

Tweede Kamerlid worden?
De KLIK-lezers die graag Tweede Kamerlid willen worden, raadt van der Staaij aan om zich in te zetten voor de SGP-Jongeren. Je ziet het aan ons nieuwe Kamerlid Elbert Dijkgraaf. Die is voorzitter bij SGP-Jongeren geweest. Nu zit hij in de Tweede Kamer. Wil je geen Kamerlid worden? Ook dan kun je bij de SGP-Jongeren genoeg boeiende dingen doen. Het is erg leuk, gezellig en bovendien leerzaam!”

Statement:

Rutte of Berlusconi?

De PvdA roept leden op om Mark Rutte aan te vallen omdat hij vrijgezel is. Niet te geloven. Bah! Volgens de PvdA kan een ongetrouwde man geen goede premier zijn. Beste Job Cohen, wie heeft u liever: Een ongetrouwde Mark Rutte of een getrouwde Berlusconi met 10 andere vriendinnetjes? Of, nog makkelijker: een ongetrouwde SGP’er als premier of een getrouwde PvdA’er? Ik weet het antwoord wel!

Twitter: www.twitter.com/meijerherman

dinsdag 7 december 2010

Shakespeare en 46


Iedereen kent Shakespeare van zijn beroemde toneelstukken. Minder bekend is dat Shakespeare ook Psalmen heeft vertaald in de King James. Zo ook Psalm 46.

46
Shakespeare vertaalde Psalm 46 in 1610. Shakespeare is dan 46 jaar oud. De beroemde schrijver van Romeo en Juliet besluit een cadeautje in de tekst te verstoppen.

Shakespeare verstopt zijn naam in de tekst! Zie de oranje woorden. Daarnaast speelt Shakespeare ook met getallen. Telt u alle woorden tot en met shake maar. En achteraan slaat u selah over en telt u alle woorden (terug) tot aan spear!


1 God is our refuge and strength, a very present help in trouble.
2 Therefore will not we fear, though the earth be removed, and though the mountains be carried into the midst of the sea;
3 Though the waters thereof roar and be troubled, though the mountains shake with the swelling thereof. Selah.
4 There is a river, the streams whereof shall make glad the city of God, the holy place of the tabernacles of the most High.
5 God is in the midst of her; she shall not be moved: God shall help her, and that right early.
6 The heathen raged, the kingdoms were moved: he uttered his voice, the earth melted.
7 The LORD of hosts is with us; the God of Jacob is our refuge. Selah.
8 Come, behold the works of the LORD, what desolations he hath made in the earth.
9 He maketh wars to cease unto the end of the earth; he breaketh the bow, and cutteth the spear in sunder; he burneth the chariot in the fire.
10 Be still, and know that I am God: I will be exalted among the heathen, I will be exalted in the earth.
11 The LORD of hosts is with us; the God of Jacob is our refuge. (Selah.)


Van deze geweldige psalm ook de Nederlandse versie:

1 Een lied op Alamoth, voor de koorleider, van de zonen van Korach.
2 God is ons een toevlucht en vesting;
Hij is in hoge mate een hulp gebleken in benauwdheden.
3 Daarom zullen wij niet bevreesd zijn, al veranderde de aarde van plaats
en werden de bergen verzet naar het hart van de zeeën.
4 Laat haar water bruisen, laat het schuimen,
laat de bergen beven door haar onstuimigheid. Sela
5 De beekjes van de rivier verblijden de stad van God,
het heiligdom, de woningen van de Allerhoogste.
6 God is in haar midden, zij zal niet wankelen;
God zal haar helpen bij het aanbreken van de morgen.
7 De heidenvolken tierden, de koninkrijken wankelden;
Hij liet Zijn stem klinken: de aarde smolt weg.
8 De HEERE van de legermachten is met ons;
de God van Jakob is voor ons een veilige vesting. Sela
9 Kom, zie de daden van de HEERE,
Die verwoestingen op de aarde aanricht;
10 Die de oorlogen doet ophouden tot aan het einde der aarde,
de boog breekt en de speer in stukken slaat,
de wagens met vuur verbrandt.
11 Geef het op en weet dat Ik God ben;
Ik zal geroemd worden onder de heidenvolken,
Ik zal geroemd worden op de aarde.
12 De HEERE van de legermachten is met ons;
de God van Jakob is voor ons een veilige vesting. Sela

zaterdag 4 december 2010

De zoete slaap van Mark Rutte


Mark Rutte wist en weet drommels goed dat Rutte I afhing van de eerste paar weken/maanden. De opstelling van de PVV. De dissidenten binnen het CDA. De kracht van de oppositie. De chemie tussen de bewindspersonen. De stabiliteit van zowel CDA als PVV, en last but not least de Provinciale Statenverkiezingen.

De meeste lakmoesproeven heeft dit kabinet gehad, en doorstaan. De PVV werkt goed mee met het gedoogakkoord. Laatst moest De Jager op zoek naar een meerderheid buiten de PVV om, wat zorgde voor een kloof binnen het linkse blok(!). De PvdA verloor, alweer. Het kabinet overleefde de tegenstem van de PVV glansrijk.

Brievenbuspisser
De PVV kreeg de laatste weken veel voor de kiezen. Een brievenbuspisser en bedreiger. Kopstoten en klappen. En meer van die minder fraaie zaken. Dat werd afgestraft in de peiling: -5. Maar de rust is weergekeerd. Hernandez trof een schikking, alle Kamerleden zijn doorgelicht door de pers en Wilders hield 24 man bij elkaar.

De risicofactor binnen de PVV gedraagt zich heel schikkelijk. Hero Brinkman krijgt helemaal niets. Geen democratische PVV en geen jongerenclub. Zover bekend heeft hij, ondanks dat, Wilders nog niet met een barkruk geslagen. De stabiliteit van de PVV lijkt gewaarborgd. Voorlopig dan.

CDA
De dissidenten Ferrier en Koppejan stemmen tot nu toe keurig mee en de interesse van de pers neemt af. Het CDA zweeft in de peilingen rond de achttien zetels. Dat is een slecht resultaat, maar onder de vijftien zetels van tijdens de formatie is het CDA niet meer gezakt.

De relatie tussen de bewindslieden lijkt gesmeerd te verlopen. Verhagen en Rutte lijken twee vrienden, dat in tegenstelling tot Bos en Balkenende in het vorige kabinet. De twee risicofactoren binnen dit kabinet, Leers en Veldhuijzen van Zanten-Hyllner presteren niet heel bovenmaats, maar zijn nog aan boord.

De grootste hobbel komt nog. Maart 2011, de Provinciale Statenverkiezingen. De peilingen zijn veelbelovend voor rechts, al kan er nog veel gebeuren in de komende drie maanden.

De oppositie
Job Cohen ligt wel wakker. Links ligt in puin. 72 zetels liggen versnippert door de Kamer. De CU wordt door het linkse blok zo goed als genegeerd, dat brengt het linkse blok op 67 zetels. De PvdD telt ook niet mee: 65. Het blok D66-GL probeert de SP uit te sluiten. De PvdA moet kiezen. Progressief of conservatief. Het progressieve linkse blok heeft 20 zetels, het conservatieve blok 15.

Job Cohen had moeten proberen een brug te slaan tussen deze twee blokken. Dat lijkt te laat. Halsema en Roemer zijn het erg oneens. Per dag groeit de kloof. Daarnaast wordt de PvdA van alle kanten leeg gesnoept. Alle vier de grote linkse partijen zijn ongeveer even groot in de peiling. En, het ergste voor links, samen te klein om indruk te maken.

Gemiste kans
Het was zo mooi. Het had het wapenfeit van links kunnen worden. Een demonstratie van de SP tegen het regeringsbeleid, iedereen is van harte welkom. De PvdA kwam. GL kwam niet, D66 ook niet. En daar begon het gelazer. Was GL nu wel welkom of niet? Waarom waren GL en D66 er niet? Had Job Cohen nu gekozen voor de conservatieve SP ten koste van GL en D66?

En zo ging het in de media niet over het wanbeleid van dit rechtse kabinet, maar over de partijen die niet bij de demonstratie waren. Over de ruzie en verdeeldheid binnen links. Een gemiste kans! En Rutte? Rutte glimlacht.

Jobslijden
Job Cohen heeft het zwaar. Halsema, Pechtold en Roemer zijn jobsvrienden die de PvdA leegzuigen. De Provinciale Statenverkiezing dreigen volgens de peilingen een jobstijding te worden. Daarnaast zit dit kabinet zoals hierboven betoogd, tot nu toe stevig in het zadel, Job Cohen heeft een jobsgeduld nodig. Vier jaar wachten, tenminste…

Zolang links vecht hoeft rechts niets te doen. Eigen punten benadrukken, er moet wat te kiezen zijn, maar niet ten koste van de andere rechtse partijen. Een blok blijven. En, geleerd van Jack de Vries, niet wrijven in vlekken!

Laat de verkiezingen maar komen!

zaterdag 25 september 2010

12 januari

De kans is groot dat bovenstaande datum je erg weinig zegt. Het wereldnieuws van januari is al lang weer ondergesneeuwd. Nieuwe en veel indrukwekkendere ervaringen passeren immers gevoelsmatig wekelijks de revue.

Maar voor drie miljoen mensen aan de andere kant van de wereldbol staat deze datum in het geheugen gegrift. Op bovenstaande datum (ik heb hem opgezocht op Wikipedia) was er namelijk een aardbeving op Haïti. Drie miljoen mensen zijn slachtoffer, waarvan in ieder geval honderdduizend deze ramp helaas niet meer kunnen navertellen. Dit nieuws is je destijds vast niet ontgaan.


Me verplaatsend in een Haïtiaan gaat het helemaal duizelen! Je staat bij de puinhopen van je huis. Onder het puin liggen diverse familieleden. Je lieve zusje van drie en broertje van twaalf. Een straat verderop ligt je vriendin of vriend, met wie je 11 januari nog sprak over trouwen. Onder je voeten ligt je trots, de voetbal. Jaren heb je ervoor gespaard. Kapot. Een eindje verderop zie je de ruïne die tot voor kort nog je school was, Het was niet alleen je school, maar ook je toekomst! Alles ligt in puin. Je verleden, je heden en je toekomst…

Nu is Haïti een erg godsdienstig land. Ik kan me niet inleven in bovenstaande situatie. Onmogelijk. Wat ik wel weet, is dat ik met gebalde vuist richting de hemel zou staan. De God, in Wie je ondanks je armoede, altijd hebt geloofd. Hij vernielt en ontneemt je in één klap alles wat je dierbaar is.

Maar wat schetst mijn verbazing? De Haïtianen staan niet boos op straat. Ze stellen geen vragen, maar loofden God! Zingend tussen het puin. Zelfs de seculiere media viel het op. Wat een geloof!

Zo werd 12 januari 2010 voor mij een dag met een belangrijke les. De Haïtianen mogen dan de hulp van Woord en Daad nodig hebben, maar qua geloof lopen ze mijlenver op mij voor.

Wie er uiteindelijk gelukkiger is? Jij mag het zeggen!

Deze column verscheen ook op de website van Woord en Daad Jongeren.

donderdag 23 september 2010

87 dagen praten



Als de confetti is opgeruimd. Als de winaars en de verliezers van de verkiezingen bekend zijn. Als de feestende lijsttrekkers hun al dan niet verdiende nachtrust hebben genoten. Als de meeste lijsttrekkers zijn bijgekomen van de kater… Dan begint een moeilijke klus. Er moet gepraat en onderhandeld worden. Partijen die elkaar in verkiezingstijd bestreden, zoeken elkaar op om een regering te vormen. Dit proces heet de kabinetsformatie en duurt gemiddeld maar liefst 87 dagen. Drie maanden dus! Waarom zo lang? En wat gebeurt er allemaal in deze periode?

Koningin
De dag na de verkiezingen begint de kabinetsformatie bij koningin Beatrix. Onze vorstin ontvangt eerst de fractievoorzitters van alle partijen. Daarnaast komen vaak ook de voorzitter van de Eerste en van de Tweede Kamer langs. Al deze personen vertellen de koningin wat volgens hen het beste nieuwe kabinet is. Ze kijken daarbij goed naar de verkiezingsuitslag. Ook kijken ze naar een meerderheid in de Tweede Kamer, dus 76 zetels of meer. Zo’n meerderheid maakt stemmen voor bijvoorbeeld nieuwe wetten makkelijk. Een andere belangrijk aandachtspunt is dat de partijen met elkaar willen samenwerken.

Informateur
Als koningin Beatrix al deze adviezen heeft aangehoord gaat ze op zoek naar een informateur. Een informateur onderzoekt welke coalitie vier jaar kan regeren zonder elke week rollend en ruziënd over straat te vliegen. De informateur is vaak lid van de partij die met de verkiezingen gewonnen heeft.

Eindverslag
De informateur vertelt aan koningin Beatrix wat hij heeft ontdekt. Van al zijn ervaringen schrijft hij een verslag, het eindverslag. Na de informateur is de koningin aan zet, zij beslist over de volgende stap. Er moet weer een informateur komen. Soms is dat dezelfde, meestal een andere. En heel soms zijn er meerdere informateurs.

Onderhandelen
Dan begint het echte werk. De nieuwe informateur gaat met de partijen praten over wat ze de komende periode van vier jaar graag willen doen. Als partijen over een onderwerp van mening verschillen, beginnen de onderhandelingen. Onderhandelen is dus geven en nemen. Je krijgt van de andere partijen steun voor jouw plan, maar zelf moet je op jouw beurt de andere partij iets gunnen. Ook wordt er gepraat over ministersposten. Hoeveel minsisters levert elke partij? En welke partij mag een minister op welk ministerie leveren? Het ministerie van Financiën is veel belangrijker dan, bijvoorbeeld, Jeugd en Gezin. Daarom wil elke partij het liefst een minister op Financiën. Botsingen dus! Als al deze dingen besproken zijn schrijven de partijen die onderhandeld hebben een conceptregeerakkoord. Met dit conceptregeerakkoord gaat de informateur weer naar de koningin.

Formateur
De koningin wijst dan een formateur aan. Deze formateur is bijna altijd de nieuwe minister president. De formateur belt mensen die misschien wel een ministerspost willen. In dat telefoongesprek vraagt hij hen voor het ministerschap en legt het takenpakket uit. Als hij alle ministers heeft verzameld kan het kabinet naar de koningin!

Op de foto
Alweer naar de koningin? Ja, aan het eind van de rit moet het complete kabinet nog één keer naar de koningin om daar de eed af te leggen. En, niet te vergeten, een foto te maken op het paleisbordes. Samen met de koningin staan dan alle ministers te glunderen. Na deze foto begint het echte werk, totdat er weer nieuwe verkiezingen zijn geweest. Dan begint dit hele proces weer opnieuw.

7 maanden
Dit proces duurt gemiddeld 87 dagen. 87 dagen wordt er dus gepraat. Onderhandeld. Ruzie gemaakt! Maar… het kan nog langer. De langste kabinetsformatie sinds de Tweede Wereldoorlog was bij het kabinet van Agt I in 1977. Toen werd er maar liefst 208 dagen onderhandeld. Dat is bijna zeven maanden! Het kortste werd er onderhandeld over het kabinet Drees I in 1948. Toen werd er 31 dagen gepraat.

Kortom: de formatie is iets met een lange adem. Met veel geven en nemen. En niet geschikt voor mensen die niet van babbelen houden!

Dit artikel verscheen in de KLIK, jongerenblad van de SGPj voor 11 tot 16 jarigen.

zaterdag 18 september 2010

Hindoeïsme

Vrijdag 17 september bezocht ik voor mijn studie een Hindoe-tempel. Hieronder een verslag van de hoogtepunten.

Het interieur van de tempel

We moeten, om niet te nat te worden, rennen voor de tram. Opgepakt staan we met z’n vieren, zwetend en dampend op elkaars tenen. De tram is overvol. We zijn op weg naar een Hindoeïstische tempel. Bij de tempel aangekomen staat een gedeelte van de groep al te wachten. We kunnen nog niet naar binnen. Erg gastvrij! Maar precies om 10:00, het afgesproken tijdstip, komt de Priester er aan met vrouw en zus. Binnen gaan de schoenen uit. De priester begint zijn verhaal, terwijl zijn vrouw en zus op de achtergrond beginnen te kokkerellen. Aziatische geuren zweven door de ruimte. Een onvergetelijke morgen begint! Enkele opvallende dingen uit het verhaal van de priester:

De priester

Allereerst gelooft een Hindoe in reïncarnatie. Na de dood kom je opnieuw terug in een nieuw lichaam. In welk lichaam ligt aan je karma’s. Je goede en/of slechte daden. Heb je in het vorige leven veel verkeerde dingen gedaan? Dan is de kans groot dat je in de Derde Wereld beland. De priester had in zijn vorige leven veel goede dingen gedaan, want: “Anders was ik niet van India naar Nederland gekomen.” Een enorme vooruitgang dacht hij zo. Wat hij precies geweest was in vorige levens? “Geen idee, ik behoor tot een stroming binnen het Hindoeïsme die niet achterom kijkt, maar vooruit.” Voor (niet-)Hindoes die graag weten wat ze in het vorige leven waren, zijn er overigens bepaalde therapieën.
“In mijn volgende leven wordt ik graag hondje of parkiet”. “Want”, zegt de priester, “niets is fijner dan in een kooitje te zitten, een beetje te fladderen en een beetje te zingen. Terwijl er ondertussen ook nog gewoon voor je eten wordt gezorgd. Perfect toch?”

Binnenzijde van de tempel

Het allereerste dat een Hindoe ’s morgens doet is de grond kussen. Waarom? “Nu, op het platteland, moet je je voorstellen, doet iedereen alles op de aarde: stampen, grote boodschap, kleine boodschap en meer van dat soort zaken. En nooit zegt Moeder aarde, stop, het is genoeg! Als wij als mensen dat over iemand anders zouden doen zou de wereld te klein zijn. Moeder aarde accepteert alles. Vandaar dat wij als Hindoes de grond kussen als allereerste bezigheid op de dag.”

Het maakt volgens de priester niet zoveel uit in welke God je gelooft: “Er is maar één God. Het gaat om het feit dat je gelooft! En hoe je dat inkleurt, ach. Alle boeken zijn verschillend, maar met dezelfde boodschap! Kijk maar: in de Bijbel gaat Jezus samen met de schapen het weiland in (gelijkenis van de goede Herder), en onze God Shiva ging met koeien het weiland in.”

Een aantal marmeren beelden van Hindoe-goden

Volgens de Hindoe heeft god aan ons mensen alle dingen gegeven. Er zijn maar twee dingen die god zelf in zijn hand houdt. Dat zijn je geboorte en je overlijden. Over overlijden gesproken. Als een Hindoe overlijd wordt er een jaar lang nog eten voor hem gemaakt. Een geest heeft namelijk maximaal een jaar nodig om een nieuw lichaam te vinden om in te reïncarneren.

De priester: “Ganesha is de god met een olifantenkop. De godin Parvati schiep Ganesha toen haar man, de god, Siwa op reis was. Toen Siwa terugkwam trof hij Ganesha aan. In een vlaag van woede sloeg hij in één klap zijn hoofd eraf. Uiteraard kon Parvati dit niet waarderen. Daarom gaf Siwa zijn knechten bevel om van het eerste dier dat ze tegenkwamen de kop af te slaan. Dat was een olifant. Toen heeft Siwa de kop van die olifant op de romp van Ganesha gezet.”

Ganesha

Dan de koe. De Priester: “welke kleur is gras?” Groen! “Welke kleur is water?” Kleurloos! “Welke kleur is melk?” Wit! “Juist, maar hoe kan het dat een koe van iets groens en kleurloos’ iets wit maakt? Zit er een verfmachine in of zo? Nee! Daarom geloof ik als Hindoe dat een koe dus goddelijk is. Geen één dier kan hetzelfde. Sommige zeggen geiten, maar dat is bijna niks, verwaarloosbaar! Vandaar dat wij koeien heilig vinden!”

maandag 12 april 2010

‘SGP in een flow’


Sinds de heren van de Hoge Raad beslist hebben dat de staat ervoor moet zorgen dat de SGP vrouwen op de kieslijst zet, is er een waar mediabombardement losgebarsten rond de SGP. De SGP vrouwen voerden een waar charmeoffensief, en waren terug te zien in Nova en Pauw en Witteman en te horen in Stand.nl en Dit is de Dag! Daarnaast waren er opvallend veel positieve geluiden over de SGP uit ‘niet SGP-kringen’ en zijn er zelfs mensen die een proteststem overwegen! Al met al lijkt het erop dat de Claraatjes niet alleen negatieve dingen veroorzaken, maar ook een enorme drive losmaken, die (misschien) de SGP nog weleens de felbegeerde derde zetel in de wacht doet slepen.

Hieronder een lijst van de opvallendste berichten de afgelopen dagen. Ziet u ook een interessant artikel? Plaats een reactie met link, en ik zal hem proberen toe te voegen.

Televisieprogramma’s:
In ‘Netwerk’ was vrijdagavond 9 april de nummer 3 van de SGP-lijst, Roelof Bisschop.

Deze zelfde avond bijt oud SGP-jongere Maaike Langelaar van zich af in ‘Pauw en Witteman’.
Een reactie onder deze uitzending van Henny:
Het is niet eens de zaak waarom maar meer de manier waarop die me tegen de borst stuit. er hadden genoeg SGPvrouwen kunnen zijn die zelf een proces konden aanspannen tegen hun eigen partij als zij dat hadden gewild. (dat had ik dan kunnen begrijpen), en ga me niet vertellen dat ze daar niet toe in staat zijn... ik ken er genoeg die dat prima kunnen. zolang dat niet gebeurt begrijp ik niet waar het CWI zich mee bemoeit. Mijn dochter en ik (VVD/CU) overwegen dit jaar maar eens een sympathie-stem uit te brengen op de SGP.

Ook op 9 april zien we in ‘Nova’ een uitzending over de SGP(-vrouwen) met o.a. Jacolien.

Radioprogramma’s:
Op 9 april bijt Jacques Rozendaal de spits af in ‘Stand.nl’, waarbij in de uitzending verschillende SGP’ers aan de telefoon komen.

Maandag 12 april is in ‘Dit is de Dag’ van de EO de nummer 2 van de SGP-lijst Elbert Dijkgraaf.

Krantenartikel:
In ‘Trouw’ staat een prachtig artikel van Maaike Langelaar en Gerdien Waterman waarvan het einde het verdient hier opgenomen te worden.

Mochten de feministen uit hun overwinningsroes zijn ontwaakt en niks meer omhanden hebben, dan zouden ze hun aandacht kunnen richten op vrouwen in Nederland die écht onderdrukt worden. In hun haast de SGP in hun strik te vangen, hebben ze bij het lezen van het VN-Vrouwenverdrag waarschijnlijk over artikel 6 heen gelezen. Horen we feministen ooit over de Wallen of over alle vrouwen die tegen hun zin de arbeidsmarkt worden opgejaagd?
Als er één partij is die hiertegen in het verweer komt, is het de SGP wel. Mede daarom is wat ons betreft de SGP de meest vrouwvriendelijke partij van Nederland.

In de Volkskrant een artikel van historicus en niet SGP'er Amanda Kluveld, met mijns inziens als uitsmijter:
De uitspraak van de HR en de triomfantelijke reacties erop bedroeven mij. Ik weet het, de blijdschap valt te verklaren uit de goed seculiere traditie om je te verkneukelen over alle zaken waardoor die gekke achtergebleven christenfundamentalisten worden dwarsgezeten. Maar wat betekent deze uitspraak nu werkelijk, niet alleen voor de SGP, maar voor ons allemaal? Het betekent dat langzaam maar zeker alles moet wijken voor het gelijkheidsbeginsel. Alleen juridische oordelen die op geen enkele wijze verbonden zijn aan traditie, geschiedenis of cultuur hebben nog betekenis. Daar kun je als beschaving aan ten onder gaan.

In het Reformatorisch Dagblad overweegt de jurist Mr. Arwin W. Mulderij ook een proteststem op de SGP:
In de tweede plaats: ik ben het volstrekt oneens met veel van de SGP-standpunten (waaronder het vrouwenstandpunt), maar ik overweeg serieus op 9 juni een proteststem op de SGP uit te brengen. Deze partij mag niet op deze wijze aan de kant worden geschoven. Laat de SGP daarom alle Nederlanders ertoe oproepen om één keer een uitzondering te maken en bij de komende Kamerverkiezingen SGP te stemmen.

In de Pers verschijnt een prachtig artikel van Hans Wiegel (VVD).

Blog:
Op verschillende blog werd er geschreven over de SGP, waarbij sommigen wel tot hele mooie overwegingen kwamen:

Jos Strengholt komt tot het besluit om misschien voor het eerst in zijn leven SGP te stemmen. Met dank aan Clara!

Dirk-Jan Nijsink, jeugdwerkadviseur bij de SGPJ schreef ook een blog, met als slot:
En die feestvierende meute in de politiek? Laten zij zich bezighouden met echte problemen. Op straat, in de wijken, in het onderwijs, de zorg en in de economie.

Ook Remco van Mulligen wordt in de handen van de SGP gedreven, en niet alleen door de Rechter, maar ook door de CU. (Met zelfs een interessante reactie van Gert-Jan Segers!)

Twitter:

En in navolging van deze personen gaven de volgende personen aan een proteststem op de SGP al dan niet te overwegen:
Carel Vignes
Mieke Mateboer
Jonathan van Tongeren

Al met al wordt het een interessante lijst! Overweegt u ook een proteststem op de SGP, plaats dan hieronder uw reactie met motivatie. En probeer anderen te overtuigen op uw blog, website, Hyves of waar dan ook!

Update: Inmiddels overweegt de SGP om deze dame uit Staphorst op de lijst te zetten. (via Menno de Bruyne)

zaterdag 10 april 2010

"Als de koe de kudde leidt, stort het vee in het ravijn."



De kogel is dus door de kerk. De SGP moet verplicht vrouwen op de kieslijst plaatsen. De regering was aan zet, maar laat via minister Hirsch Ballin weten dat het balletje allereerst wordt teruggelegd bij de SGP. De SGP is zich echter nog aan het bezinnen, een oplossing is er dus in eerste instantie nog niet. De kans dat de SGP vrouwen op de lijst gaat zetten lijkt nog niet groot. Zoiets zou door de partij zelf moeten worden beslist en kan niet van bovenaf worden opgelegd. Zeker niet door een Hoge Raad, die door de SGP’ers nog altijd ondergeschikt wordt gesteld aan het Woord van God. Het lijkt er dus op dat de staat, en dus de regering, de SGP zal moeten dwingen om vrouwen de mogelijkheid te geven zicht te kandideren voor een regerende functie.

De regering kan dat afdwingen door een wet te maken, waarin bijvoorbeeld staat dat 25% van de kieslijst vrouw moet zijn. Ook kan de regering de partijen (in dit geval dus de SGP) dwingen om de beginselen zo te wijzigen dat vrouwen in ieder geval de mogelijkheid hebben om via een democratische weg op de kieslijst te komen, en vervolgens een plek in de Kamer te bemachtigen. Voor de SGP is de laatste oplossing het handigst, omdat ze in de ledenvergadering de vrouwen gewoon kunnen boycotten. Veronderstelt dat er al een vrouw zich kandideert. Het gevaar is natuurlijk dat het hele Clara Wichmann fonds lid wordt van de SGP.

Voor de SGP zijn de kansen zeer gering. Ze kunnen nu een vrouw op plek 30 zetten, daarmee zou de kritiek van buiten verstommen. Binnen de SGP begint de discussie dan pas. Met de grote kans dat de SGP plaatselijk op verschillende plekken splitst en een trouw deel van de achterban, die het vertrouwen verloren hebben in zowel de rechtsstaat als de SGP, bij landelijke verkiezingen thuis achter de geraniums gaat zitten. Nu een vrouw op de lijst zetten zou voor de SGP funest zijn!

De kans dat de SGP verder procedeert bij het Europese Hof is klein. De kans namelijk dat het hof de SGP zal tolereren is heel klein. Daarnaast is het de vraag of dit gunstig is voor de partij. Deze slepende discussie loopt al sinds halverwege de jaren ’80, en wordt alleen maar heftiger. De partijleden zelf zullen nu moeten beslissen of ze wel of niet vrouwen op de lijst willen, wat de partij weleens heftig zou kunnen polariseren. De keuze kan nog weleens worden: of opdoeken, of verder gaan met vrouwen op de lijst, althans, de mogelijkheid voor vrouwen om op de lijst te komen. Volgens sommige SGP’ers zal de laatste optie als een regelrechte aanval op de Bijbel worden ervaren. Terwijl de rest optie 1 zeer jammer zou vinden, en zo lang mogelijk ontlopen. Nog meer uitstel bij het Hof zou dus in plaats van ademruimte weleens de druk op de SGP alleen maar hoger doen oplopen. En niet alleen van buiten, maar ook van binnen.

Daarnaast zou het voor de SGP fijn zijn om niet alleen met een nieuwe lijsttrekker en fractieleider verder te gaan, maar ook met een schone lei. Alle rechtszaken, die al jaren als het zwaard van Damocles boven het hoofd van de SGP hangen, kunnen nooit een positieve uitwerking hebben op het functioneren van de Kamerleden!

Het eeuwenoude spreekwoord hierboven betekend dat het advies van een vrouw tot rampen leidt. Blijkbaar dacht men vroeger hetzelfde als de SGP nu. Het feminisme heeft echter in pakweg 100 jaar de maatschappij flink verandert. Zo veel zelfs, dat er geen ruimte meer is voor een minderheid die hetzelfde denkt als iedereen pakweg 125 jaar geleden. Dat valt te betreuren! Welke kant gaan we op als minderheden zich praktisch moeten schikken naar de grijze meerderheid, en alleen op papier nog maar iets gedacht of geschreven mag worden? Des te schrijnender is het dat de SGP nooit andere vrouwen hun visie heeft opgedrongen of eigen vrouwen beknot. Gisteren bleek bij stand.nl dat de SGP-vrouwen de telefoon weten te vinden, en er niet voor terugdeinzen om een radioprogramma te bellen. Maar ook bij Pauw zonder Witteman ging een SGP-vrouw in de aanval, en bij Netwerk lieten ze zich vertegenwoordigen door de nieuwe nummer 3 van de SGP-lijst. Duidelijk is in ieder geval dat de SGP-vrouwen, als ze het wilden, het zonder het Clara Wichmann instituut ook wel hadden gered.

Het spreekwoord hierboven gaat namens mij niet zozeer om de vrouw ‘an sich’ (volgens mij zijn vrouwen, en zeker SGP-vrouwen, heel goed in staat om te leiden. Kijk maar naar de scholen, gezinnen, vrouwenverenigingen, enz.). Wel is volgens mij bewezen dat de feministen het in Nederland niet voor het zeggen mogen krijgen. Daar komen echt rampen van. Dan zou het zomaar kunnen gebeuren dat de oudste partij van Nederland, met een talent om u tegen te zeggen, het loodje legt.

Mijn stem was hoe dan ook naar de SGP gegaan. Maar volgens mij verdient de SGP nu een proteststem van iedereen die vindt dat de vrijheid van Godsdienst en Vergadering (verworven in de 80-jarige oorlog) zwaarder wegen dan het linkse feministische geneuzel! Niet omdat die stem de uitspraak van het Hof zou kunnen beïnvloeden, helaas niet meer, wel om de SGP een duw in de rug te geven. En zo zou deze hele kwestie kunnen leiden tot verbroedering op rechts, en misschien zelfs wel tot verzustering, op termijn dan, bij de SGP!

dinsdag 2 maart 2010

Bijna, bijna is het zover…3 maart


Waarschijnlijk hangen de posters in jouw woonplaats ook al op de borden. Allemaal mannen en vrouwen met een allervriendelijkste glimlach. Een groot nummer erbij. De naam van de partij en als het even kan een korte en krachtige spreuk. De gemeenteraadsverkiezingen komen eraan. Hoe oud moet je zijn om in de gemeenteraad te komen? En hoeveel zetels heeft een gemeenteraad?

Klein en groot
Nederland heeft op dit moment 431 gemeenten. Dit lijkt heel veel. Maar toen in 1812 de gemeenten ingevoerd werden, had Nederland 1144 gemeenten. Door dat er veel gemeenten zijn die fuseren vermindert het aantal gemeenten. De kleinste gemeente van Nederland is Schiermonnikoog. Op dit eiland leven 944 mensen. De grootste gemeente van Nederland is Amsterdam. In onze hoofdstad wonen maar liefst 761.395 mensen.

‘Tweede Kamer’
De Tweede Kamer in Den Haag bestuurt heel Nederland. Zo gaat dat ook in de gemeente, daar zorgt een ‘Tweede Kamer’ voor allerlei wetten en regels. Deze Tweede Kamer heet de gemeenteraad. In de gemeenteraad zitten partijen die ook mee doen met de landelijke verkiezingen. Zo doet het CDA in bijna alle gemeenten van Nederland mee. De SGP heeft veel minder zetels in de gemeenteraden. In 107 gemeenten zitten SGP’ers in de gemeenteraad. Maar er zijn ook partijen die alleen meedoen in één gemeente. Deze partijen heten vaak Gemeentebelang of Leefbaar ... (Leefbaar Amsterdam bijvoorbeeld).

Verkiezingen
Elke vier jaar wordt er in heel Nederland gestemd voor de gemeenteraad. Dit gebeurt in heel Nederland op dezelfde dag. Over een paar weken is het zover: drie maart! Vandaar al die posters langs de weg. Alle partijen willen zoveel mogelijk stemmen halen, en uiteindelijk natuurlijk zoveel mogelijk zetels. Het aantal zetels van de gemeenteraad hangt af van het aantal inwoners dat de gemeente heeft. Hoe groter de plaats, hoe meer zetels. Een kleine gemeente, met minder dan 3.000 inwoners, heeft negen zetels. Een hele grote gemeente heeft de meeste zetels, 45 stuks. Hiervoor moet een gemeente groter zijn dan 200.000 mensen.

Fietspad
Als de partijen gekozen zijn, gaan vaak de grootste partijen in de gemeente samen regeren. Uit deze partijen komen ook de wethouders. Een wethouder is eigenlijk een minister in het klein. Deze mensen beslissen over de zaken die in de gemeente aan de orde komen. Bijvoorbeeld de aanleg van een fietspad of de bouw van een nieuwe kerk.

Achttien
Je moet achttien zijn om in de gemeenteraad te komen. Dat gebeurt niet vaak. Bij de laatste verkiezingen in 2006 kwam er in Leeuwarden iemand in de gemeenteraad van precies achttien jaar, twee maanden en twee dagen. Dus wil je graag in de gemeenteraad? Nog even wachten.. En dan…

Moeilijke woorden:
Gemeenteraad: bestuur van een gemeente
Fuseren: twee of meer gemeenten die samen verder gaan als één gemeente
Gemeenteraadslid: Lid van de gemeenteraad
Wethouder: De ‘minister’ van een gemeente.
Campagnetijd: periode vlak voor de verkiezingen waarin de partijen de mensen vertellen waarom ze op hun partij moeten stemmen.


Dit artikel is ook verschenen in het SGPjongerenblad (11-16) KLIK: http://www.sgpj.nl/Page/sp4330/ml1/Index.html

maandag 22 februari 2010

Over conservatief gesproken…


De tour die de SGP-jongeren door het land maakten rond hun kernideeën is voorbij. De zes avonden werden in Gouda afgelopen vrijdag afgerond. Dat het boekje, en waarschijnlijk daarbij de ideeën, aanslaan blijkt uit de verkoopcijfers. 730 van de 750 boekjes gingen al over de toonbank. Een ongekend succes!

O ja? Het Reformatorische Dagblad wijdde aan deze tour 3 artikelen. Jammer is dat twee van de drie artikelen duidelijk een negatieve teneur bevatten over de combinatie conservatief en SGP. Op 15 januari trapt van der Vlies af. Dat dit artikel zo’n negatieve ondertoon heeft ligt absoluut aan het RD. Instemmen is geen nieuws en dus ligt de nadruk op de kanttekeningen van Van der Vlies, wat hij de rest van die avond gezegd heeft

Het tweede artikel stond afgelopen zaterdag in het RD. Daar doet Zevenbergen het nog eens dunnetjes over. Net als van der Vlies, en overigens ook van der Staaij, moeten volgens hem de SGP-jongeren klare wijn schenken. En dat houd in: 'Zich niet aansluiten bij het conservatisme, ondanks dat er overeenkomsten zijn'.

Beider kritiek gaat over het feit dat conservatisme ‘an sich’ breder is dan christelijk, al dan niet gereformeerd. En dat is ongetwijfeld waar. Maar als de heren goed luisteren spreken de SGP-jongeren over christelijk conservatief. En als ze daar niet over spreken zouden ze dat moeten doen. Dat christelijk houdt in dat daar, waar het conservatisme buiten de Bijbelse normen treedt, niet wordt meegegaan door de christelijk conservatieven. En dan kan het conservatisme zeker heel goed samen gaan met christelijke politiek, ja, zelfs met gereformeerde politiek.

Mannen als Kant en Socrates worden in het conservatisme gelijk geschakeld met Jezus. Alle drie hebben zij evenveel inbreng. En daar waar deze grote denkers het met elkaar over oneens zijn, wordt rationeel beslist wat het zwaarst moet wegen. De term christelijk daarentegen geeft duidelijk aan dat de woorden van Jezus en die van God altijd het zwaarst wegen. Daar waar de woorden van de ‘conservatieve groten’ in tegenspraak zijn met die van Jezus, moeten die verworpen worden in de christelijke conservatieve politiek! Overigens zou bij een rationele benadering een echte christen ook altijd uitkomen bij de woorden van Jezus, maar dat terzijde.

Waarom dan de term conservatief erbij? Omdat de Bijbel geen politiek handboek is. Veel, van wat er in de politiek van nu speelt, speelde er in de tijd van de Bijbel niet. Om ons op deze kwesties te bezinnen is het nuttig en goed om ons over het verleden te bezinnen. En dan kunnen we putten uit de put van eeuwen conservatisme!

Daarnaast is het conservatisme zonder het christendom een lege huls. Wat is de boodschap die het conservatisme heeft over het eeuwige geluk? Die boodschap is net zo leeg als die bij alle andere stromingen binnen de politiek.

Laten we dan luisteren naar Jezus, een boodschap die al 2000 jaar van pool tot pool door miljarden mensen gehoord is en nog gehoord zal worden. Een boodschap die de hele politiek en al de rompslomp rond termen doet veranderen in een bijzaak:

Jezus zeide tot hem: Ik ben de Weg, en de Waarheid, en het Leven. (Johannes 14 vers 6)

Over conservatief gesproken…

zaterdag 20 februari 2010

Met dank aan Bos…


Het kabinet is gevallen. Wouter Bos is werkeloos en heeft genoeg tijd om campagne te voeren. Balkenende maakt voor de derde keer op rij zijn taak niet af. Hij is mijns inziens de absolute recordhouder op dit punt. André Rouvoet heeft in de afgelopen twee dagen meer televisie-uren gemaakt dan in de drie jaar hier voor. Terwijl iedereen achterom kijkt om tussen de mistflarden door antwoorden op de schuldvraag te vinden, is het goed om vooruit te kijken: 12 mei zijn hoogstwaarschijnlijk de verkiezingen al. Wat kunnen we verwachten? Volgens mij gaat het plaatje er zo uit zien, als onze linkse media niet al te veel roet in het eten gooien.

De CDA wordt waarschijnlijk weer de grootste. Naast dat de schuld van de crisis in de schoenen van de bankenredder Wouter Bos wordt geschoven, gaan ze ook profiteren van de opkomst van de PVV. Veel mensen zullen de saaie Balkenende toch liever in het torentje zien huizen dan Geert Wilders. Dat levert absoluut stemmen op. Gelukkig maar. Daarnaast hebben de namen van Plasterk, van der Laan en Bos een negatieve connotatie, dit in tegenstelling tot namen als Donner, Ballin en Verhagen. (35-40)

Nog meer goed nieuws. Wilders gaat absoluut scoren. De vertoning in de Kamer en het ex-Kabinet de laatste dagen was zo zot dat Wilders hier als hij slim zeker winst uit kan slepen. Hoewel ik Wilders als premier absoluut niet zie zitten, is een kabinet van CDA, VVD met PVV of met gedoogsteun van de PVV absoluut een verademing na de afgelopen drie jaar! Daarnaast heeft Wilders alleen al door het plan van gedoogsteun te opperen mijns inziens laten zien dat het hem niet om de macht te doen is, maar om te scoren. Al zal hij stiekem best weleens dromen van het Torentje. (30-35)

Om het verhaal nog even positief te houden blijven we nog even rechts. Ook voor de VVD moet een paar zetels winst niet heel moeilijk zijn. Heel ruim zullen de marges niet zijn door de concurrentie op rechts, maar toch. Rutte herpakt zich de laatste tijd erg goed. Het commentaar is de laatste tijd langzaam verstomt. Het laatste debat liet hij weer goed van zich horen. Een prima aanvulling op het CDA en de PVV! (20-25)

De Stabiele en Staatkundig Gereformeerde Partij (SGP) zal waarschijnlijk gewoon weer twee zetels halen. Stiekem hoop ik op een derde zetel, maar daar hebben ze Bart Jan Spruyt voor nodig. Gezien de reacties op sgpj.nl ligt dit echter nog zo verdeeld dat dit er waarschijnlijk helaas niet van gaat komen. (2-3)

De Christen Unie maakt het niet zo snel stuk bij haar achterban. Dat wordt waarschijnlijk toch weer een kleine winst. Ondanks het droevige resultaat van de afgelopen 3 jaar. (6-10)

Dan de Partij van de Arbeid. Ik ben bang dat ze de naam PvdA niet al te letterlijk gaan nemen. Geen Partij van de Acht. Maar onder de achttien moet toch lukken. Hopelijk gaan Hamer en Bos nog rollend over straat, gaat Samson zich er mee bemoeien en duwt Jongerius ze onder de twintig! De enige mogelijke redder die ik nog zie is de burgervader van Amsterdam, Job Cohen… (15-20)

Als we links kijken wordt ik nog vrolijker bij de Janboel de ze erbij de SP van maken. Nadat de ster Marijnissen van het firmament verdween ging de boel langzaam aan de Kant. Het lijkt erop dat er verkiezingen aan komen waarop voor de eerste keer de SP gaat verliezen. Niet te zuinig! (10-15)

Minder vrolijk wordt ik van de D66. Drie jaar geleden bijna van het toneel, nu terug van weggeweest. Eigenlijk verdienen ze het niet om aan deze Turkse partij van Nederlands origine meer woorden vuil te maken. (15-20)

GroenLinks doet het met Halsema al even goed. Dat wordt ook een kleine winst. Helaas. (8-12)

De Partij voor de Dieren blijft denk ik stabiel. Overigens vinden ze wel dat de bio-industrie moet worden afgeschaft. (2-3)

Verdonk mag blij zijn met een zetel. Zeker na de rij krenkende superlatieven richting de rode Bos.

Al met al een ruk naar rechts! Een mooi kabinet in het verschiet! Nu de SGP nog! Dank aan Bos…